11:24 | 30 ნოემბერი, 2010

თეთრი ღვინით ნახევრად სავსე კასრი, რომლის გვერდითაც, დონ ხუანი თვლემდა, კორდობელმა ბიჭებმა ბაირესში ჯერ კიდევ ორი დღით ადრე ჩაიტანეს.  დონ ხუანი, ბაირესული ღარიბული დუქნის მეპატრონეა, სადაც  მშრალად მოხარშული ძროხის ხორცის, ბოსტნეულის წვნიანისა და წყალგარეული ღვინის მეტი არაფერი იყიდება. მაგრამ, დონ ხუანს კლიენტურა არასოდეს აკლია, რადგან მთელს უბანში სწორედ მის დუქანშია ყველაზე დიდი ტელევიზორი. ეს ტელევიზორი, დუქანს ორი წლის წინ, ფრანგმა ტურისტმა, ვინმე ალენმა საზეიმოდ გადასცა ნიშნად არგენტინაში გატარებული საღამოებისა, როდესაც ჯიბეცარიელ ბუენოს აირესელებთან ერთად, ისიც დაუწუწუნებლად გეახლებოდათ წყალგარეულ ღვინოსა და ბოსტნეულის წვნიანს.

11:22 | 25 ნოემბერი, 2010

საქართველოში ინტერნეტის განვითარების პარალელურად, ვითარდება სპორტული ტიპის ინტერნეტ-გვერდებიც. უმეტესად, ეს ეხება ე.წ. საფანკლუბე საიტებს, რომელთა რიცხვიც, წლიდან-წლამდე იმატებს და მათი თემატიკაც თანდათან უფრო მრავალფეროვანი ხდება.

11:34 | 08 ნოემბერი, 2010

ცოტა ხნის წინათ, ევროპული მასობრივი საინფორმაციო საშუალებები ერთმა, მეტად ცუდმა და გულსატკენმა ამბავმა შეაზანზარა. ერთ-ერთი გერმანელი მეცნიერი ამტკიცებს, რომ ჩაატარა სპეციალური კვლევა და დაადგინა, რომ გერმანიის ნაკრები, 1954 წლის მუნდიალზე, მსოფლიოს ჩემპიონი დოპინგის მოხმარების წყალობით გახდა.  

11:14 | 26 ოქტომბერი, 2010

პელესა და მარადონას ურთიერთდაპირისპირებაზე, ამ ორი ფეხბურთელის შედარებასა და ხელ–ფეხის დატოლებაზე, თითქმის აღარავინ წერს. ეს ის თემაა, რომელიც იმდენად გადაიღეჭა და გაიცრიცა, რომ ქარაგმული ფანტაზიის მოშველიებითაც კი ვერ იტყვი ვერაფერ ახალსა და ამაფორიაქებელს. მაგრამ სადაც არ უნდა წახვიდე, ეს ორი ადამიანი მაინც მუდამ “ფეხებში გებლანდება“ (ისე, ფეხებში ვინ ვის ებლანდება, ეგეც საკითხავია) და ბედის უცნაური დამთხვევით, 2010 წელი ორივე ამ ადამიანისათვის საიუბილეოა და თან როგორი საიუბილეო...  

10:01 | 22 ოქტომბერი, 2010

როგორც ჩემი კოლეგების უმეტესობას, მეც სიკვდილივით მეჯავრება ჩვენი ნაკრების დამარცხების შემდეგ წერა. ჟურნალისტებზე გამწყრალ ხალხს, უმეტესად კი, ფეხბურთელების მამა-დეიდა-ახლობელ-მეზობელ-ბიძებს ჩვენთვის არაერთხელ წამოუძახებიათ, რომ თითქოს ცუდ ამბებს სპეციალურად დავეძებთ, რათა მერე მავანთ ”ძირი გამოვუთხაროთ” და ამით გახარებულები, ხელების სიამით ფშვნეტას მოვყვეთ. არადა, სიმართლეზე მეტია ის, რომ საქართველოს 19-წლამდელ ფეხბურთელთა ნაკრების აზერბაიჯანის გუნდთან მარცხის შემდეგ, ხელების ფშვნეტა კი, არა, ტუჩების კვნეტა უფრო მოგვიხდება ჟურნალისტებსაც, ქომაგებსაც, ფეხბურთელებსაც და უპირველესად იმ ხალხს, რომლებიც საკუთარი ნათესავი ფეხბურთელების მტრებად და “სისხლის ამღებებად” გვთვლიან.

10:44 | 16 ოქტომბერი, 2010

პარიზის არაბრჭყვიალა გარეუბნებში, ლიონის ღარიბთა უბნებსა და მარსელის პორტის ჩაჟამებულ დოკებში, არასოდეს არ წავა არც ტურისტი და არც ფრანგ ჩინოსნებთან ხელის ჩამორთმევაზე თვალებდაჭყეტილი ჰალსტუხიანი ტიპი. ტურისტებმაც და ფრანგებმაც კარგად იციან, რომ ამ ადგილებში “დემონები“ ბუდობენ. დემონები კი, თეთრშორტებიან ტურისტებსა და ჰალსტუხიან პოლიტიკოსებს არასოდეს უყვარდათ. ეიფელის კოშკი, ლუვრის მუზეუმი, პარიზის ტაძარი, პირამიდა... აი, ადგილები, სადაც გამუდმებით თინეიჯერთა ჟრიამული და ფოტოაპარატების ჩხაკუნია.

11:05 | 08 ოქტომბერი, 2010

გადასარევი რამაა ეს შემოდგომა. მით უმეტეს, თუკი სადმე ლამაზ სოფელში ხარ, სადაც ყველაფერს ყურძნის სუნი უდის და საფერავის დაწურვისაგან ხელებგაშავებული ჯეელებით დაწყებული, შემჭკნარფოთლებიანი ხეების ძირში მჯდომი მოხუცებიც კი რთველზე, მოსავალზე, ბარაქაზე, ქორწილებზე და სულ კარგ რამეებზე ლაპარაკობენ.

11:47 | 27 სექტემბერი, 2010

მიუნხენში, “ოლიმპიანშტადიონის” ახლოს, მეტროპოლიტენის ჩასასვლელთან მჯდომი და ტამტამებზე ბრახუნით ფულის მშოვნელი ამერიკელი ინდიელის შესამოსელში გამოწყობილი პუტკუნა გერმანელის აზრით, “გერმანია ერთადერთი ქვეყანაა მსოფლიოში, სადაც ნამდვილი თავისუფლების არსი ყველაზე კარგად ესმით და მიუნხენი სწორედ თავისუფლების ქალაქია”. გერმანელებზე გამწყრალი კაცი ამის საპირისპირო მოსაზრებას ყოველთვის გამოქვამს და იმასაც დასძენს, რომ ჰამბურგთან ერთად, სწორედ მიუნხენში “დავაჟკაცდა” კაცობრიობის უსაშინლესი სენი – ფაშიზმი.

10:58 | 18 სექტემბერი, 2010

თურქეთში შოთა არველაძის მწვრთნელის რანგში წარმატებული მოღვაწეობის დაწყების შემდეგ, საქართველოში, ბუნებრივია, განსაკუთრებით გაიზარდა თურქული ფეხბურთისადმი ინტერესი. ამაზე, თუნდაც ის ფაქტიც მეტყველებს, რომ თბილისში ბევრმა ქომაგმა დაიწყო ფულის შეგროვება, რათა ერთხელ მაინც შეძლონ თურქეთის პატარა ქალაქ კაისერში ჩასვლა და შოთას მიერ დამოძღვრილი “კაისერსპორის” რომელიმე მატჩის ხილვა.

09:45 | 17 სექტემბერი, 2010

უპასუხისმგებლობა და ფეხებზემკიდიაობა ის დაავადებებია, რომლებიც ქართულ სპორტს ყოველთვის სჭირდა და არაერთხელ მომხდარა, რომ სწორედ ამ სენის გამო, ვერ და არ მიგვიღწევია მნიშვნელოვანი წარმატებისათვის. ის, რაც იაპონიაში ქართველ ძიუდოისტებს შეემთხვათ, მხოლოდ ამირან ტოტიკაშვილის ბრალი ნამდვილად არ არის. რა თქმა უნდა, უპირველესად, სწორედ ნაკრების მთავარი მწვრთვნელი იყო მოვალე, რომ ელემენტარულად მეტი ყურადღება გამოეჩინა და ირაკლი ცირეკიძე რაიმენაირად ტატამამდე მიეყვანა, მაგრამ ეს ხომ პირველი შემთხვევა ნამდვილად არ ყოფილა... ამ დროს ყველას, რა თქმა უნდა, აწონვაზე დაგვიანებული დავით ხახალეიშვილი გაგვახსენდება, რომელიც ატლანტის ოლიმპიადაზე ოქროს მოპოვების ერთ-ერთი მთავარი პრეტენდენტი იყო. მაშინ, ამის გამო არავინ დასჯილა.

15:33 | 11 სექტემბერი, 2010

5 სექტემბერს, ქართული სპორტისათვის არამხოლოდ ამ თვის, ალბათ მთელი 2010 წლის ყველაზე მნიშვნელოვანი მოვლენა მოხდა. “ფიბას” გადაწყვეტილებით, საქართველოს საკალათბურთო ნაკრები, სხვა კიდევ 5 ნაკრებთან ერთად, ევროპის ჩემპიონატზე დაუშვეს და ახალ, 24-გუნდიან ევროპირველობაზე, პირველად ქართული კალათბურთის ისტორიაში “ჯვაროსნებიც” მიიღებენ მონაწილეობას.